Fascynujące historie świebodzinian. Z jakimi problemami zmagano się w mieście tuż po wojnie?

Poniżej prezentujemy część archiwalnych zbiorów. Może wśród tych nazwisk lub historii są Wam znajome?

Powiatowe Rady Narodowe to forma samorządu istniejąca od 1944 do 1975 roku, kiedy to powiaty zlikwidowano w kolejnej reformie administracyjnej. Powiatowa Rada Narodowa w praktyce zależna była od polityki wewnętrznej państwa kontrolowanej przez PZPR i poddana nieustannemu nadzorowi rad wyższego szczebla. Podczas trwającej trzy lata kadencji Rada Narodowa uchwalała plany i budżety gospodarcze, dbała o porządek publiczny (choćby poprzez działalność Kolegium do Spraw Wykroczeń), umacniała „obronność i bezpieczeństwo Państwa”, ale także przysłuchiwała się skargom i opiniom społecznym. W Świebodzinie pierwsze posiedzenie Powiatowej Rady Narodowej miało miejsce 3 grudnia 1945 roku.

Jeden z nadesłanych do rady listów mówi o rzekomych zaniedbaniach traktorzystów i mechanika w Wilkowie. Obywatelka Helena Kempa opisuje, że złożyła zamówienie na węgiel, za który od razu zapłaciła, ten jednak do niej nie dotarł.

Zeskanowano również protokół zdawczo-odbiorczy poniemieckiego browaru, na podstawie którego można dowiedzieć się, z jakich budynków się on składał, jakich pomieszczeń i jakimi urządzeniami dysponował.
Pojawia się też prośba o zmniejszenie podatku, skarga na skonfiskowanie konia. Inna sprawa też dotyczy tego zwierzęcia - Franciszek Derwiński opisuje swoją trudną sytuację i prosi o przydzielenie konia do pracy.

Tragiczna jest historia Jadwigi Pawlukiewicz ze Świebodzina, a dokładniej jej siostry. Kobieta dokładnie opisuje kupno mięsa i zrobienie z niego kotletów, a następnie zatrucie się nim siostry. "Ponieważ siostra z każdym dniem traci wzrok a niema środków do leczenia i grozi jej całkowita utrata wzroku - proszę Prez. Pow. R. N. o sprowadzenie Urzędu Opieki Społecznej, albo też oddziału P.U.R. by siostra mogła otrzymać zapomogę na dalsze leczenie" (pisownia oryginalna).