Zbąszyń. Zakończenie karnawału - barwne stroje Cymprowników [Zdjęcia]

Każdego roku, w ostatnią niedzielę karnawału, ulicami wiosek gminy Zbąszyń, przy dźwiękach muzyki koźlarskiej maszerują barwne korowody przebierańców. Dla lokalnych mieszkańców „Cymper” jednoznacznie kojarzy się z zakończeniem karnawału. Wydarzenie to wpisane jest w tradycję karnawałową kultywowaną na całym świecie - poczynając od słynnego karnawału w Rio de Janeiro, poprzez karnawał wenecki, karnawał północnej Nadrenii-Westfalii kończąc na zapustach kaszubskich – zwyczaju zapustnym najbardziej popularnym w Polsce. W latach ubiegłych Cymprownicy rozpoczynali swoją zabawę na Rynku w Zbąszyniu, prezentując swoje barwne stroje mieszkańcom miasta.

Historycy widowisk wskazując początki zwyczaju karnawałowego odsyłają do greckiego patrona teatru i wina – Bachusa-Dionizosa. Wyrazistszym jednak źródłem w tym przypadku są widowiska z okresu średniowiecza, które wyraźnie wpisują się w kontekst tradycji chrześcijańskiej przywołując opozycję Wielkiego Postu do zapustnych hulanek i swawoli.

Bohaterzy karnawału dzielą się na tych, którzy korzystają z uciech życia i tych, którzy poszczą. Istotne jednak by w konflikcie tych dwóch obozów ostatecznie wybrzmiało porozumienie polegające na uznaniu zasad Wielkiego Postu.

Cymprowi bohaterowie uczestniczący w korowodzie to:

• najczęściej ksiądz,
• zakonnica,
• policjant,
• leśniczy,
• cygan,
• para młoda,
• niedźwiedź,
• koń.

Bohaterom typu naturalistycznego towarzyszą postacie abstrakcyjne, jak np.:

• chochoł
• figury szachowe tzw. „biały” lub „czarny laufer” (goniec) posługujący się biczami lub sadzą naznaczając napotkanych przechodniów.

Są to postacie, których atrybuty przypominają o pokucie i wyrzeczeniach w czasie Wielkiego Postu.

Cymper to przebieraniec, ktoś wyraźnie wpisujący się w gatunek komedii i groteski, ubiorem i zachowaniem wyróżniający się z szarej codzienności. Cymper w gminie Zbąszyń jest żywą tradycją, która podobnie jak wielkie współczesne karnawały świata czerpie z tych samych korzeni. Wydarzenie przyciąga każdego roku sporą ilość uczestników, którzy w szalonej i groteskowej konwencji wyruszają ulicami wędrując od domu do domu. To w jakiej formie przetrwa ten zwyczaj zależy od inwencji mieszkańców zaangażowanych w tworzenie korowodów. Ważne jednak, by organizatorom nie umknęła najistotniejsza cecha, którą jest spontaniczność tego widowiska.