Zbąszyń: Słodko kruche lukrowane ciastka Izy Friedrich, są pyszne i piękne. Słodka pasja wciąga i sprawia wiele radości [Zdjęcia]

O swojej słodkiej pasji i lukrowanych ciasteczkach opowiada Iza Friedrich, mieszkająca w Zbąszyniu od 8 lat. Słodka pasja stała się dla niej sposobem na życie i wypelnieniem wolnego czasu. Nie ma czasu na nudę.

Wszystko zaczęło się kilka lat temu od zdobienia pierniczków na święta Bożego Narodzenia. Zaczęłam też szukać nowych wzorów, innych niż serduszka, kwiatki …chciałam czegoś więcej. Kiedy dzieci były małe to do przedszkola zamiast cukierków robiłam dla nich kolorowe ciasteczka. Wymyślałam motylki, misie, zwierzaczki. Po pewnym czasie stwierdziłam, że trzeba pomyśleć o innych – nietypowych wzorach. Kiedy moje wypieki zobaczyła przyjaciółka, to tak jej się spodobały, i namówiła mnie abym to pokazała szerszemu gronu

– z uśmiechem komentuje Pani Iza.

To kobietę zmotywowało do wyszukiwania nowych form i doskonalenia sztuki zdobienia. To małe, słodkie dzieła sztuki, robione są z wielką pasją.

Coraz bardziej mnie to wciągało, robiłam motywy świąteczne: Wielkanoc, gwiazdka, Dzień Kobiet, Dzień Dziecka, Ojca, Matki, Babci i Dziadka, urodziny, jubileusze i wiele innych okazji. Słodko kruche ciasteczka, ku mojemu zdziwieniu wszystkim którzy je zobaczyli, bardzo się spodobały.

Każde ciasto robione jest pod indywidualną osobę (tematyczne), wyróżniającą ją: cechy charakteru, pasje, wykonywany zawód.

Żeby zrobić takie słodycz, najpierw trzeba wykonać bazę, czyli upiec ciastka z ciasta maślanego lub piernikowego, wyciętego foremką albo ręcznie. Ciastko po upieczeni musi być idealnie gładkie. Potem nadchodzi etap czasochłonnego i precyzyjnego zdobienia lukrem królewskim z odrobiną spożywczych barwników. Dobieram odpowiednie do wzoru kolory lukru. Jest to żmudne zajęcie. Lukier nakłada się warstwami i poszczególne detale muszą dobrze wyschnąć.
Wszystko wykonuję sama, nie korzystam z żadnych gotowych elementów. Zrobienie precyzyjnego napisu wymaga cierpliwości i spokoju. Prawie każdy zestaw wykonuję inna trzcinką. Nalazłam sposób na ułatwienie sobie tego trudnego zadania, bo wszystko musi być idealne. Etap końcowy - zapakowanie ciasteczek w odpowiedni kartonik, należy do męża

– dodaje rozmówczyni.

Pani Iza zdradziła nam, że obdarowani taką niespodzianką są mile zaskoczeni. W pierwszym momencie myślą sobie, że są to pomalowane kamyki albo jakieś magnesy. Dopiero po chwili, z zachwytem mówią - O ciastko! Często stawiają sobie na półeczce i dopiero po kilku tygodniach kuszą się na zjedzenie. To prezent neutralny, który można podarować każdemu.

Zafascynowane zdobieniem ciastek są moje dzieci, chętnie pomagają i chciałyby mi dorównać. Tę tradycję wspólnego zdobienia przed świętami pierniczków kontynuujemy do dzisiaj i mam nadzieję, że to długo pociągnie. Stasza córka chciałaby już teraz robić wszystko idealnie. Często piekę im ciasta, robię lukier i robimy sobie taki ciasteczkowy dzień.

W naszej okolicy do tej pory nie spotkaliśmy osoby, która by wypiekała takie cuda, do tego hobbystycznie. Pani Iza swoje wyroby prezentuje na FB Słodko kruche. Swoimi słodkościami obdarowuje całą rodzinę, znajomych i nie tylko…

Do tej pory robiłam i robię tylko ciasteczka. Nie biorę się za robienie tortów, ponieważ wymagają wiele więcej czasu niż te moje „maleństwa”. Wolę zostać przy nich. Z trudniejszych rzeczy robiłam motocykl, stary samochód na podstawie zdjęcia. Najtrudniejszym wzorem są np. koty (mnóstwo małych detali i odcieni). Lubię obdarowywać najbliższych. Sprawia mi to wiele radości

Pani Izo, życzymy wytrwałości w rozwijaniu pasji i wielu wielu ciekawych pomysłów,