Skarga na dyrektora SP 3 w Wolsztynie

Skarga na dyrektora SP 3 w Wolsztynie

Poniżej treść skargi:

Wolsztyn, 26.05.2014
RADA MIEJSKA W WOLSZTYNIE ul. RYNEK
64-200 WOLSZTYN
W odpowiedzi na pismo z dnia 16 maja 2014 roku uzupełniam złożoną przeze mnie skargę na dyrektora Szkoły Podstawowej nr 3 w Wolsztynie.
Dnia 28 lutego 2014 roku dyrektor Artur Łoziński naruszył nietykalność cielesną mojego syna. Okoliczności tego wydarzenia prezentują się następująco. Na czwartej lekcji (we wspomnianym dniu) dyrektor miał zastępstwo w klasie VIe (chodzi do niej mój syn). W tym samym czasie prowadził apel poświęcony żołnierzom wyklętym. Po apelu do końca lekcji (ok.10 — 15 min) dzieci siedziały w szatni przy sali gimnastycznej. Dyrektor tłumaczył im zagadnienia związane z czekającym ich sprawdzianem szóstoklasisty. Na końcu zajęć mój syn powtórzył słowa dyrektora, wykrzykując je i wymachując ręką, na co dyrektor zareagował w sposób karygodny i nieadekwatny do sytuacji. Podszedł do mojego syna, wziął jego nos między palce i kilka razy go wykręcił, sprawiając mu ból. Zrobił to w obecności uczniów z klasy. Początkowo wszystkich to bawiło, ale potem nawet dzieci zauważyły, że dyrektor nie miał prawa tak postąpić. Mnie to również nie bawiło, kiedy zobaczyłem mojego syna, gdy ten wrócił do domu (nos był siny, powstał krwiak). Przede wszystkim odebrałem to, co uczynił pan dyrektor, jako upokorzenie mojego syna w oczach kolegów i koleżanek. Poza tym nikt nie dał prawa dyrektorowi do dyscyplinowania uczniów w taki sposób. Zaraz po tym incydencie Igora widzieli niektórzy nauczyciele, których postępowanie dyrektora wzburzyło. Dyrektor chyba zrozumiał, że to, co zrobił, było niedopuszczalne, bo w czasie następnych zajęć kilkakrotnie przychodził do sali (mieli zajęcia w sali gimnastycznej - warsztaty taneczne) i przyglądał się Igorowi. Zadzwonił też do mojej żony, informując, że pokryje wszystkie koszty leczenia. Rozmawiał też z wychowawcą klasy, ale jemu próbował wmówić, że to tylko plotki i wszystko zostanie szybko załatwione.
Natomiast kilkumiesięczna zwłoka w złożeniu niniejszej skargi wynikła z kilku powodów. Pierwszym z nich była obawa o dobro mojego syna - nie byłem pewien, czy moja interwencja nie odbije się niekorzystnie na jego relacjach z dyrektorem i innymi nauczycielami. Po drugie - czekałem na reakcję dyrektora i obserwowałem jego zachowanie, licząc, że zechce on naprawić wyrządzoną szkodę. Wykonał on co prawda do mnie kilka telefonów, przepraszając za ww. zdarzenie prosząc o nienagłaśnianie sprawy. Byłem nawet skłonny przystać na jego propozycję. lecz uznałem, że stosowanie przemocy przez nauczyciela (i do tego dyrektora szkoły) jest niedopuszczalne, niezgodne z prawem i nie powinno pozostać niezauważone. Ostateczną decyzję o złożeniu skargi podjąłem po niezrozumiałej dla mnie intencji kilkorga nauczycieli Szkoły Podstawowej nr 3, którzy pojawili się w Urzędzie Miejskim w Wolsztynie, przedstawiając list w obronie dyrektora, z którego wynikało. że kierowane przeciwko niemu oskarżenia są pomówieniami i mijają się z prawdą. Przy okazji zasugerowano, że mój syn sprawia poważne problemy wychowawcze, a ja wyolbrzymiam winę dyrektora. Pokazano tym samym aprobatę dla działań dyrektora a mnie odebrano prawo do obrony własnego dziecka. W tym miejscu chciałbym jeszcze nadmienić, że dyrektor poinformował mnie, że żadnego pisma nie było. Poza tym w czasie ostatniej rozmowy z dyrektorem (w obecności pań wicedyrektorek) usłyszałem, że to, co robię w obronie własnego dziecka jest złe. Biorąc pod uwagę próby oczernienia mnie i mojego syna, doszedłem do wniosku, że „dobra wola” dyrektora Łozińskiego (przeprosiny, oferta pokrycia kosztów leczenia) była podyktowana strachem przed utratą stanowiska, a nie ochroną praw i dobra dziecka. Dalsza zwłoka w podjęciu poważniejszych kroków mijałaby się z celem. Stąd moja decyzja o wniesieniu skargi.
Z wyrazami szacunku

[sc]Zobacz co piszą o dyrektorze SP 3 w Wolsztynie nauczyciele i rodzice[/sc]