Uroczyste nadanie imienia Szkole Podstawowej w Kosieczynie.

Tego dnia wszyscy uczniowie, nauczyciele, rodzice oraz zaproszeni goście udali się do miejscowego
kościoła pod wezwaniem Św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza na uroczystą Mszę św. inaugurującą obchody nadania imienia szkole. Przewodniczył jej ksiądz dziekan Zdzisław Przybysz, a w liturgii Mszy św. czynny udział brali nauczyciele, rodzice i uczniowie. Kulminacyjnym momentem w kościele było poświęcenie sztandaru szkoły.
Po Mszy św., przy wstrzymanym ruchu ulicznym, uczestnicy uroczystości przemaszerowali do szkoły. Na czele kolumny szła dziecięca kapela koźlarska z Dąbrówki. Wlkp., poczty sztandarowe, nauczyciele, uczniowie i zaproszeni goście.
Główna część oficjalnej uroczystości, prowadzona przez przewodniczącego Rady Miejskiej Jana Mazura,

miała miejsce w specjalnie na tę okoliczność udekorowanej sali gimnastycznej. Po odśpiewaniu hymnu
państwowego nastąpiło powitanie przybyłych gości. Swą obecnością zaszczycili między innymi:
- Ewa Rawa - Lubuski Kurator Szkolny, która również reprezentowała wojewodę Władysława Dajczaka,
- ks. dziekan Zdzisław Przybysz,
- burmistrz Zbąszynka Wiesław Czyczerski,
- Mariusz Przybył - przedstawiciel Muzeum Marcina Rożka w Wolsztynie,
- Manuela Pyrczek i Katja Genzer z zaprzyjaźnionej Szkoły w Janschwalde/Niemcy,
- dyrektorzy Szkół im. Marcina Rożka w Jabłonnej i Kaszczorze,
- dyrektorzy i emerytowaani nauczyciele z gminy Zbąszynek,
- dyrektor Zbąszyneckiego Ośrodka Kultury,
- samorządowcy z powiatu, z gminy, sołtysi oraz przedstawiciele miejsciwych zakładów pracy.

Odczytano Akt Nadania Imienia Marcina Rożka Szkole Podstawowej. Po wręczeniu aktu dyrektorowi
Sławomirowi Matysikowi, nastąpiła prezentacja Patrona.
Następnie fundatorzy wbijali w drzewce Sztandaru gwoździe honorowe a po prezentacji Sztandaru wszystkim zgromadzonym, odbyło się ślubowanie uczniów na Sztandar Szkoły. Następnie uroczyście odsłonięto tablicę pamiątkową Partona Szkoły.

Kolejnym punktem była ceremonia przekazania Sztandaru. Poczet Rady Rodziców wprowadził Sztandar i
uroczyście przekazał go dyrektorowi S. Matysikowi, który podziękował za ten cenny dar i zapewnił, że stanie się on symbolem wartości będących fundamentem pracy szkoły, po czym przekazał go Pocztowi Uczniów. Ci zapewnili, iż otoczą go powszechnym szacunkiem i czcią.

Kurator Oświaty Ewa Rawa odczytała w imieniu wojewody Władysława Dajczaka, list gratulacyjny oraz
wypowiedziała osobiste słowa podkreślające jej emocjonalną więź ze szkołą. Kolejni mówcy również
wyjątkowo ciepło i życzliwie wypowiadali się pod adresem szkoły, składając a ręce dyrektora S. Matysika skromne upominki.
Po przemówieniach poczty sztandarowe zostały wyprowadzone, a zebranych zaproszono na koncert patriotyczny, w którym wystąpili uczniowie tut. szkoły.
Następnie goście mieli okazję obejrzeć kącik Patrona, okolicznościową wystawę poświęconą historii szkoły i jej osiągnięciom, przyjrzeć się gazetkom ściennym nawiązującym tematycznie do działalności Patrona oraz pracom plastycznym uczniów.

Na zakończenie dyrektor S. Matysik podziękował wszystkim przybyłym za uświetnienie swą obecnością tej uroczystości. Na wszystkich zebranych czekał wyśmienity okolicznościowy tort i przepyszne przekąski.
Nadanie imienia szkole było świętem, które zapamiętamy na długo. Teraz nadszedł czas, by udowodnić, że jesteśmy godni nosić imię naszego Patrona.
Marcin Rożek - wybitny polski rzeźbiarz i malarz, profesor Szkoły Sztuk Zdobniczych w Poznaniu,
urodził się 8 listopada 1885 w Kosieczynie koło Zbąszynka, jako syn Andrzeja – robotnika kolejowego i matki Katarzyny z domu Andres. Był najstarszym z siedmiorga rodzeństwa. Mając 6 lat wraz z rodziną przeniósł się do Zbąszynia a w 1893 do Wolsztyna.W 1900 rozpoczął w Poznaniu naukę zawodu kamieniarza. W 1904 Towarzystwo Naukowej Pomocy im. Karola Marcinkowskiego przyznało mu stypendium, dzięki któremu mógł studiować w szkole rzemiosł artystycznych w Berlinie, kształcił się również w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium (1905-1909) i Paryżu (1909-1911). W 1913 osiadł w Poznaniu.
Uczestniczył w powstaniu wielkopolskim w oddziałach Ignacego Mielżyńskiego. Po 1919 był aktywnym
uczestnikiem życia kulturalnego Poznania. Współtworzył grupę artystów wielkopolskich "Plastyka" oraz wykładał w poznańskiej Szkole Sztuk Zdobniczych (stanowiącej później podstawę Akademii Sztuk Pięknych). W 1934 przeniósł się do Wolsztyna, gdzie pracował do wybuchu II wojny światowej. Ukrywał się przed aresztowaniem, został jednak zatrzymany przez Niemców w 1941 i uwięziony w Poznaniu. W lipcu 1943 przewieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Auschwitz za odmowę stworzenia rzeźby Adolfa Hitlera. Zmarł 10 kwietnia 1944 r. w Auschwitz-Birkenau.
Najcenniejsze prace Marcina Rożka to :
- pomnik Siewcy w Luboniu koło Poznania (1923),
- pomnik Fryderyka Chopina w Poznaniu (1923),
- pomnik Matki Boskiej Królowej Korony Polskiej w Kartuzach (1927, zniszczony w 1939),
- pomnik Bolesława Chrobrego w Gnieźnie(1929, zniszczony w 1939),
- Figura Kata na pręgierzu w Poznaniu (1925).

Największe dzieło artysty - pomnik Najświętszego Serca Pana Jezusa w Poznaniu (1932).Pomnik zburzono decyzją okupującej Wielkopolskę administracji III Rzeszy w październiku 1939 r. Figura została natomiast przetopiona. Szczątki dwóch błogosławiących palców Jezusa, ocalone przez polskich robotników, są do dziś przechowywane w poznańskim Muzeum Archidiecezjalnym.
W 1968r. władze miasta Wolsztyna – w oparciu o prywatną kolekcję i dzięki szczodrobliwości siostry Marcina Rożka, Jadwigi – utworzyły muzeum jego imienia. We wnętrzach charakterystycznych dla lat 30. znajduje się ekspozycja stała poświęcona życiu i twórczości Marcina Rożka.